Valentine’s Day 2017

ກ່ຽວກັບວັນວາເລັນທາຍສ໌ Valentine’s Day

ວັນວາເລັນທາຍສ໌ ເປັນວັນຂອງນັກບຸນວາເລັນທາຍສ໌ (Saint Valentine’s Day) ຫຼືເອີ້ນອີກຊື່ໜື່ງວ່າ ວາເລັນທາຍສ໌ (Valentine’s Day) ເຊິ່ງກົງກັບວັນທີ 14 ກຸມພາ ຂອງທຸກປີ. ວັນວາເລັນທາຍສ໌ມີການສະຫຼອງກັນໃນຫຼາຍປະເທດທົ່ວໂລກ ແລະສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນປະເທດທາງຕາເວັນຕົກ.

ວັນນັກບຸນວາເລັນທາຍສ໌ ແຕ່ກີ່ແຕ່ກ່ອນເປັນພຽງວັນສະເຫຼີມສະຫຼອງຂອງນັກບຸນໃນສາສະໜາຄຣິດ ຍຸກທໍາອິດ ທີ່ຊື່ວ່າ ວາເລັນຕິນັສ (ແຕ່ນັກບຸນຊື່ແບບນີ້ມີຫຼາຍພຣະອົງ) ໂດຍມີຄວາມໝາຍວ່າ ຄວາມຮັກໂຣແມນຕິກ, ເມື່ອຍຸກຕໍ່ມາ ວັນວາເລັນທາຍສ໌ ຈື່ງຖືກກໍາໜົດຂື້ນຄັ້ງທໍາອິດ ໂດຍ ສົມເດັດສັນຕະປາປາເກລາຊິອຸສທີ່ 1 ໃນ ຄ.ສ. 496 ກ່ອນຈະຖືກລົບອອກຈາກປະຕິທິນນັກບຸນທົ່ວໄປຂອງໂຣມັນ (General Roman Calendar of Saints) ໃນປີ ຄ.ສ. 1969 ໂດຍສົມເດັດສັນຕະປາປາປອລ ທີ່ 6.

ວັນວາເລັນທາຍສ໌ມາກ່ຽວຂ້ອງກັບຮັກແບບໂຣແມນຕິກເປັນຄັ້ງທໍາອິດໃນແວດວົງສັງຄົມຂອງເຈຟຟຣິຊໍເຊີ ຊ່ວງກາງສະໄໝ (High Middle Ages) ເມື່ອປະເພນີຮັກເທີດທູນ (Courtly Love) ມີຂື້ນ ຈົນຮອກສັດຕະວັດທີ່ 15ວັນວາເລັນທາຍສ໌ໄດ້ວິວັດທະນະການເປັນໂອກາດແຫ່ງຄູ່ຮັກຕ້ອງສະແດງຄວາມຮັກແກ່ກັນໂດຍການໃຫ້ດອກໄມ້, ສົ່ງກາດອວຍພອນ ຫຼືສົ່ງເຂົ້າໜົມເຄັກແລະອື່ນໆ..

ຂໍ້ຄິດໃນແງ່ທັມ..ເມື່ອວັນວາເລັນທາຍສ໌ Valentine’s Day ໃນສັງຄົມຍຸກໄໝ່ ໂດຍສະເພາະກຸ່ມໄວລຸ້ນໄດ້ໃຫ້ຄວາມໝາຍແລະຄໍານິຍາມໃໝ່ທີ່ແຕກຕ່າງອອກໄປລັກສະນະແບບນີ້ ເຊັ່ນ ບ້າງກຸ່ມກໍ່ບອກວ່າເປັນວັນສະແດງຄວາມຮັກຂອງນັກບຸນແຫ່ງສາສະໜາຄິສ, ບ້າງກຸ່ມກໍ່ວ່າເປັນວັນສະແດງຄວາມຮັກຂອງຄູ່ບ່າວສາວ (ເຊີ່ງເພດ), ບ້າງກຸ່ມກໍ່ບອກວ່າເປັນວັນແຫ່ງຄວາມຮັກຂອງທຸກຄົນບໍ່ວ່າຈະໄປເປັນບ່າວສາວຫຼືບໍ່ແມ່ບ່າວສາວກໍ່ສາມາດບອກຮັກກັນໄດ້...ໃນຄວາມຈີງນັ້ນວັນວາເລັນທາຍສ໌ກໍ່ຄືວັນແຫ່ງຄວາມຮັກ ທີ່ເດີມແມ່ນວັນທີເກີດຈາກນັກບຸນແຫ່ງສາສະໜາຄິສໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ກັນ ໂດຍຄວາມຖືເປັນມະນຸດຊາດຮ່ວມກັນທີ່ຕໍ່ມີຈິດວິນຍານແຫ່ງຄວາມຮັກນັ້ນເອງ.

ສະນັ້ນໃນວັນວາເລັນທາຍສ໌ປີນີ້ (14 ກຸມພາ) ຈື່ງຢາກຈະຝາກຂໍ້ຄິດໃນແງ່ທັມທາງພຣະພຸດທະສາສະໜາເຮົາທຸກຄົນໄດ້ໃຫ້ທ່ານຜູ້ມີຄວາມຮັກທັ້ງຫຼາຍຈົ່ງພະຍາຍາມນິຍາມຄວາມຮັກແບບຊູ້ສາວ ບ່າວນາງ ມາເປັນຄວາມຮັກແບບເອື້ອອາທອນຕໍ່ກັນ ແລະທາງພຸດທະສາສະໜາເພີນກໍ່ໄດ້ສອນໄວ້ໃນຫຼັກພຣົມມະວິຫານລະທັມ 4 ປະການທີ່ມະນຸດບໍ່ວ່າຊາດໃດບົນໂລກນີ້ຄວນຈະມີຕໍ່ກັນຄື:

1.ເມດຕາທັມ.. ຄືຄວາມມີເມດຕາຕໍ່ກັນສະເໝີ ເຊັ່ນພໍ່ແມ່ມີຄວາມເມດຕໍ່ຕໍ່ລູກໆ, ລູກກໍ່ມີຄວາມເມດຕາຕໍ່ພໍ່ແມ່, ຜົວເມຍມີຄວາມເມດຕາຕໍ່ກັນ, ຄູ່ບ່າວສາວກໍ່ຕ້ອງມີຄວາມເມດຕາເຊີງກັນແລະກັນເປັນຕົ້ນ ດັ່ງທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າໄດ້ຕັສວ່າ “ ເມດຕາຄືເຄື່ອງຄໍ້າຈູນໂລກ”

2.ກະຣຸນາທັມ ຄືຄວາມມີຈິດໃຈທີ່ສົງສານ ອິນດູ ແລະຢາກຈະຊ່ວຍເຫຼື່ອເມື່ອເຫັນຜູ້ອື່ນທີ່ດ່ອຍກວ່າເຮົາ,ຕົກທຸກໄດ້ຍາກ ຫຼືຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນໆ ເຊັ່ນ ຄົນຂໍທານ, ຄົນມີໂຣກໄພ, ຄົນບໍ່ມີໂອກາດ ແລະຄົນຂາດທີ່ພິງໃນດ້ານຕ່າງໆໃນການປະຄອງຊິວິດ ເປັນຕົ້ນ.

3.ມຸທິຕາທັມ ຄືຄວາມຍີນດີ, ສະແດງຄວາມຍີນດີ, ມີທັດສະນະແນວຄິດໃນເຊີງບວກ, ມີຄວາມມ່ວນຊື່ນ, ໂອບເອື້ອອາຣິ ອາທອນ ແລະມີຄວາມໄວ້ໃຈກັນ ເຊັ່ນເມື່ອເຫັນເຂົາປະສົບຄວາມສໍາເລັດກໍ່ຄ່ອຍຍີນດີຕາມ, ເມື່ອເຫັນເຂົາໄດ້ດີ ກໍເຂົ້າໄປສະແດງຄວາມຍີນດີ ແລະຊືນຊົມ ອະນຸໂມທະນານໍາ.

4.ອຸເບກຂາທັມ ຄືຄວາມເປັນຄົນຍຸດຕິດທັມ, ເປັນຄົນສະເໝີຕົ້ນ ສະເໝີປາຍ, ມີແນວຄິດຄວາມເປັນທັມ ແລະມີສີນສີລາສະເໝີກັນ ແລະບໍ່ມີອະຄະຕິໃດໆຕໍ່ກັນ.

ສະນັ້ນ ໃນວັນວາເລັນທາຍສ໌ນີ້ ຈື່ງຂໍອວຍພອນໃຫ້ທ່ານຜູ້ໃຝ່ປາດຖະໜາຄວາມຮັກທັ້ງຫຼາຍຈົ່ງມີແຕ່ຄວາມຮັກອັນບໍລິສຸດ, ອັນຫອມຫວນ,ອັນມີຢູ່ໃນສິນ, ໃນຄອງທັມ ແລະຈົ່ງຮັກກັນຍາວນານດ້ວຍເທີນຯ.

ວັນທີ 14 ກຸມພາ 2017